Dag 12: Sam Roi Yot

Oftewel 300 bergtoppen, die zouden we vandaag gaan bekijken en naar de Phraya Nakhon Cave gaan. Dan kon ook per fiets en rond 10 uur ‘s morgens zou daar het licht het mooiste zijn. Dus wij twee ABC fietsen geleend en daar naartoe gefietst, maar na 2 km had Yvon al door dat dat hem niet ging worden. Die fietsen zijn leuk voor Thai of kinderen, maar niet voor ons. Ik zei tegen Yvon dat ze maar terug moest fietsen en dat ik wel even zou kijken. Toen ik na 7 km bij het strand was en belde stond ze na een uur nog steeds te wachten en had al menige straathond moeten trotseren. Dus ik maar terug gefietst en samen met haar koffie gedronken bij een resort van een Nederlandse eigenaar. Die gaf aan dat er geen georganiseerde tours waren en dat het hoogseizoen nu slap was. Of dat nu te doen had met de wisselkoers of het militaire bewind, wist hij niet. Toen zijn we maar gaan zwemmen, bij het zwembad dat we privé hadden. Beetje lezen en op het strand wachten op de zonsondergang, die naar later bleek onder ging achter onze rug. Weer gaan eten bij overigens het prima restaurant van het verder eenvoudige resort, wasr we verbleven. De eigenaar was een Duitser type biker met een beeldschone Thaise en jonge dochter, die rond stepte en tegen iedereen zij “I love you”. Dat ging ons te ver, maar ook ik heb genoten van mijn steak met frietjes, net als Yvon. En dat terwijl we ingewijd zijn in de kunsten van de Thaise keuken. We weten alles over de subtiele combinatie van de smaken zoet, zuur, zout, pittig en umani (hartig) en kiezen toch weer voor de Westerse snelle hap. En als we dan een pilsje nemen, moet je er ook rekening meeh houden dat die 620 ml zijn exclusief ijsblokjes (want dat doen ze hier graag in alle drankjes, zelfs in de koffie). Een lekker luie dag.