Dag 7: Ayutthaya

S'morgens genoten van het ontbijt, dat ze voor de drie gasten hadden bereid. Een kop soep van 1 liter met rijst en gehaktballetjes, poffertjes, meloen en andere dingen. Om 9 uur stipt werden we opgehaald door de tuktuk chauffeur, die ons langs alle wats (=tempels van Ayutthaya heeft geleid. Ayutthaya was ooit de hoofdstad van Siam, maar in 1767 hebben de Birmezen alle tempels vernietigd en is het in verval geraakt. Sommige tempels zijn deels gerestaureerd en Unesco wereldergoed. Wat een hoop tempels heeft hij ons laten zien, in totaal 12 waarvan sommige gratis, waren maar voor de meest bijzondere moest je toch betalen. Tegen 10 uur begon het al aardig heet te worden, dus het was een vermoeiende tocht. In sommige tempels werden diensten gehouden en mocht je offers brengen, zoals oranje sjaals waarmee je de beelden mocht aankleden om schoonmaakpakketten in emmers, die in plastic verpakt zijn. Die blijven in het plastic, want dan kun je naderhand weer verkopen. In één tempel zaten vleermuizen en daar hadden ze zeil op de vloer gelegd. Die schijten heel wat en zo kun je het makkelijk schoon houden. Ondanks alle offers aan schoonmaakpakketten kan Boeddha het toch niet helemaal proper houden. Onze gids was een oudere man, die maar beperkt Engels kon, maar hij wilde ons alles laten zien en hij was heel lief. Toen hij zag dat ik een sneetje in mijn arm had waar bloed uit kwam, stopte hij bij het eerste de beste tankstation en kocht daar pleisters voor mij. Hij heeft ons vier uur rondgereden voor 800 baht (= 27€) en wilde ons nog veel meer laten zien, maar wij waren om 1 uur uitgeteld. Tijd voor siësta, alhoewel ze dat hier niet kennen. Veel winkels zijn 24/7 open en de Thai werken lang, maar relaxed. 

Na thuiskomst kwamen we er achter dat er nog veel meer tempels en ruïnes zijn in Ayutthaya, maar we hebben er maar wat genoeg van. Tussendoor nog lekker knus binnen bij de airco gekeken naar een aflevering van Ik vertrek gekeken hoe dom Nederlanders zijn, voordat we 's avonds naar restaurant Malakor zijn gaan eten. 2 gerechten de man, want we hadden honger. We hebben naar het restaurant gefietst met de leenfietsen van het verblijf. Dat is een hele uitdaging, want men rijdt hier links en er is geen fiets infrastructuur. Alhoewel een groot deel van Thailand vlak is, fietst bijna niemand. Als je je kan veroorloven koop je een brommer of auto en anders loop je of gebruik je het OV. We fietsen dan maar helemaal links van de weg, maar dat schiet ook niet op want daar staan soms auto's geparkeerd of liggen honden te slapen. Yvon is bang van honden en we verbaasden ons over het grote aantal straathonden in Thailand. Soi dogs, zoals ze hier worden genoemd. Als je een hond hebt laat je die los lopen, maar een groot deel van de honden is van niemand. Ze worden met respect behandeld en krijg ook te eten. De Thai zijn grotendeels boeddhisten en die geloven in reïncarnatie.Elke hond kan dus je moeder zijn. Morgen op naar Kanchanaburi via minivan naar het River Kwai Bridge Resort. Ter voorbereiding hebben we 's avonds nog de film The brigdge over the river kwai uit 1957 bekeken. Die is opgenomen in Ceylon, maar geeft wel iets weer van het oorlogsverleden.